Nieuwe schoenen

Onlangs was er 1 oplettende lezer die zich afvroeg waarom ik de ondertitel van dit weblog gewijzigd had. Vroeger was het knitting and running. Tegenwoordig is het: knitting, crocheting and running a shop.
Omdat dat hardlopen van mij tot een bedroevend laag nivo en tempo was gedaald had ik niet het idee dat er iets nuttigs over te melden was.
Echter, inmiddels heb ik de draad weer opgepakt en een Doel gesteld, dus ik zal weer wat bloggen over mijn voortgang.
Om te beginnen had ik Nieuwe Schoenen nodig. Op de oude had ik al heel wat kilometers gemaakt en nu kreeg ik blaren op mijn voeten van de schoenen. Nieuwe Schoenen dus. Van de Speciaalzaak.

Nadat mijn voeten aandachtig waren bekeken door de winkelman ("hmm je tweede teen is langer dan de eerste teen", Ik (hoopvol): is dat een goed teken? Man (verbaas over zoveel dommigheid): "neee, juist niet, slecht voor de balans in je voet en de teen bla bla bla". ik:"o") begon het passen. Na alle filosofietjes over demping en correctie en stijfheid van de zolen heb ik een paar schoenen gekocht die mijn rechtervoet goed corrigeren. Ik zak namelijk naar binnen met die voet. De video-opname liet het ook duidelijk zien.
"Hier loop je echt veel beter op", zei de winkelMan, wetende dat het eigenlijk nooit wat kan worden met mij vanwege mijn lange tweede teen.

De Twitter-volgers hebben al het een en ander mee gekregen van het vervolg rondom de Nieuwe Schoenen. In het kort komt het erop neer dat de Nieuwe Schoenen weer geruild moesten worden. Een klein proefrondje door de wijk en ik wist het al: Ik krijg er pijn van aan mijn rechtervoet. Zo erg dat ik nu al een paar dagen niet kan hardlopen. Kwestie van overcorrectie als je 't mij vraagt maar ik heb er geen verstand van.

Nu heb ik dus de opvolgers van mijn oude Ascics-schoenen in de doos staan. Zelfde schoen, ander kleurtje.
Als ik hersteld ben van de andere blessure probeer ik deze.
Leuk joh, hardlopen.